buite pele

Vandaag kwamen Olivia en Camila buite pele, hun mama en papa waren druk aan het verhuizen én nog fulltime aan het werk.  En zo werd ons pelouseke vandaag goed ingewijd.

Eentje liep haar benen onder haar lijf uit, eentje kroop wat rond en at steentjes en aarde, en eentje lag in een omgekeerde spagaat te relaxen.

Liv genoot van het gezelschap.

En we kregen er allemaal honger van. (Maakt u zich geen zorgen, de kleinste kreeg ook iets: haar visrisotto staat hier nog te draaien in de microgolfoven).

PS Het patroontje voor mama's verjaardagsjurk zat vandaag in de bus. Vanavond getekend en geknipt, we proberen het snel te assembleren zodat volgende week in Rome iets leuks kan aantrekken om te gaan terrassen.

winterslaap

Nu zijn we echt helemaal wakker uit de winterslaap: Tom en ik zijn vanochtend gaan zwemmen!  Nu lijkt dat misschien niet zo'n wereldschokkend nieuws, maar voor ons is het dat zeker wel.  
Het zit namelijk zo: vorige zomer liet Tom zich overhalen om aan een 1/8ste triatlon deel te nemen. 1/8ste??? zal u zeggen, en ja, ik vind dat aardig chapeau (750 meter zwemmen, 21 km fietsen en 5 km lopen, en dat allemaal achter elkaar en liefst nog binnen een bepaalde tijd). Na enkele jaren vegeteren begon hij ergens in juni te trainen om klaar te zijn tegen september. En ik deed mee. Toch in het zwembad, want een buikje is heel mooi als je zwanger bent, maar daarna ben je dat toch liever kwijt dan rijk. Niet op de fiets en op de looppiste, wegens geen ambitie en kapotte knieën.

En dat lukte aardig: terwijl haar mama en papa baantjes trokken, zat Liv naast het zwembad in haar maxi-cosi de redders te entertainen (nee hoor, er zijn nooit mensen verdronken terwijl wij daar waren). 
Maar Liv groeide uit haar maxi-cosi en wij begonnen aan onze winterslaap, ergens in december.
En vandaag hebben we gevoeld dat het aangenaam ontwaken is.
Met zelfs 500 meter in de armen/benen.  Een mooi begin, op naar de 1000!

En Tom, die heeft zich ingeschreven voor een 1/4 triatlon, op 19 september in Mechelen. Begint het te kriebelen? Zwem, loop of fiets dan naar http://www.triatlonmechelen.be/

oh soleil soleil

Het zonnetje schijnt:  tijd voor een zomersalopet. Liv draagt ze hier achterstevoren, maar is daar niet minder vrolijk om. Het is patroon 9652 van Burda en het stofje komt van het stoffenspektakel.

Op zondag kruipen we bij opa op de schoot om een "koekaasje" met de vingers op te smikkelen, vergezeld van smakelijke "mmmmhs" en "hamniams".  Liv qui rit.

En dan is tijd om een wandelingetje maken langs deelnemers aan de garageverkoop en met deze investering van 2 € terug te komen:

een houten stoeltje, Liv heeft er al aardig wat plezier aan beleefd: gaan zitten, rondstappen, beentjes door de openingen steken, stoel vooruitduwen, nog een keertje gaan zitten. Is hij niet prachtig? En zij dan?

happy birthday Lies!

Morgen wordt Lies 31 - tijd voor een cadeautje!

De buttercup bag, waarvoor ik het patroontje hier vond, zeer mooi, makkelijk voor een beginner als ik en blijkbaar door half blogland gemaakt. Assorti voor op het t-shirtje: een bloemencorsage, dat ik al enige tijd geleden ergens zag, maar ik weet begod niet meer waar (de patenthouder kan mij in een reactie op mijn vingers tikken) en een perfect box pouch, die niet zo perfect is, en waarvan ik de tutorial  via deze leuke blog vond.

Zijn dit dan niet de perfecte accessoires voor een avondje terrassen op de Vismarkt? Of in de nieuwe tuin?

Santé!

het gras heeft grote dorst

En mijn proofing is net opgestuurd, joepie, morgen weer tijd om te naaien!!!

zonnige zondag

Met de fiets naar de Begijnenvijvers, en wel voor het eerst OP de fiets (ipv in de fietskar). Waar dient dat hier voor? Kan ik het in mijn mond steken?

Liv wil na een leuke zondag bij opa en oma Heike blijven wonen en zwaait haar ouders uit: daag mama en papa!

een pelouseke

De bamboe is geveld, de keien hebben een nieuwe thuis en wij zijn zeer content met ons pelouseke :)

Update: Tom zei "Bekijk het maar eens goed, want zo schoon gaat het er waarschijnlijk nooit meer bijliggen." 

stap stap stap

Vandaag is het dertien maanden geleden dat Liv na een bevalling die 46 uur duurde ter wereld kwam. Maar daar ga ik niet over uitwijden. We zijn blij dat dat 13 maanden geleden is.

En ook vandaag heeft ze haar drie eerste stapjes gezet! Jawel, Liv wilde heel graag bij opa Staaf zijn en daar ging ze dan: stap stap stap.
We stonden allemaal vol overgave te kijken en supporteren, en hebben geen beelden vastgelegd, maar die volgen ongetwijfeld.

Ook vandaag: opa Staaf en opa Jan kwamen 20 groene vingers bijsteken om ons zielig tuintje klaar te maken voor het bezoek van de pelouse-meneer, die een makkelijk te onderhouden basis gaat leggen voor een prachtige buitenspeelruimte.
We tellen af.

Kopen alle mama's tijdens hun eerste zwangerschap heel enthousiast mooie schriftjes? Om daar mooi logboekjes van de eerste jaren van hun petotterke van te maken? En liggen die mooie schriftjes daarna bij alle jonge mama's stof te vangen?
Hier dus wel. Ik heb het afgelopen jaar (ons petotterke is een jaar en een klets) hard mijn best gedaan om in schoonschrift enkele gebeurtenissen te noteren voor dochterlief. Om dingen op papier te zetten zodat ze op haar 14de met een vriendinnetje al giechelend in die schriftjes kan bladeren. En daarna met haar eerste grote liefde, want die vinden dat interessant. En veel later met haar eigen dochter of zoon. Ah ja.

Maar het mooie schriftje wordt een mooie blog. Ooit. Stap voor stap. We gaan ons best doen, voor Liv en voor ver wonende oma's, opa's, tantes en nonkels, nichtjes, vrienden en iedereen die haar eerste keren en avonturen willen volgen.

Welkom!