Wat was het hier stilletjes de laatste weken.
En wat hebben we genoten tijdens die weken in Al Andalus.
We hebben gevlogen, gezwommen en gespeeld, we aten bij Antonio ("ontono" volgens Liv) en deden high five met hem, we aten minstens een ijsje per dag, we dachten veel aan Pierre, die ons ooit de weg hierheen toonde en nu voor altijd in de golven meedeint, we gingen naar Mojácar, Garrucha en Cuevas del Almanzora, we hielden siësta en dronken tinto de verano.
We hielden intensieve potjestraining en zongen vaak "bravo, bravisimo".
We ruimden hier en daar een plasje verdwaalde pipi op.
We gingen alle dagen naar de péeltui om te sommeleuh (schommelen in de speeltuin).
We zongen liedjes van Kaatje en Nijntje en gingen in da zeeee, en daarna de voetjes afpoeleuh.
We zagen appelsienen, citroenen en olijven in de bomen hangen.
We bezochten een kasteel. En marktjes. En rotswoningen.
En we misten Jitse, Maud, Els, Kris, Liesbeth, Camila, Arturo, Olivia, tante Fien.
We: opa (gepensioneerd sinds 3 weken), oma (gepensioneerd sinds 10 maanden), het lief, Liv, Bent en ik.
De twee meegezeulde romans keerden dus ongelezen weer mee naar huis.
Lezen, dat zal over een paar jaar wel weer lukken.
* vakantie in Spanje
Klinkt zo heerlijk.
BeantwoordenVerwijderen