Bent heeft 's avonds enkele uurtjes- en vorig weekend waren dat 10 uren aan een stuk- huidhonger/zuigbehoefte. Die huidhonger, daar ga ik graag op in: samen knuffelend op de zetel liggen, heerlijk!
Die zuigbehoefte echter, die kan ik niet blijven beantwoorden met mijn borsten (wat ik zaterdag wel deed). We hadden al verschillende soorten tutjes geprobeerd, enkel met een averechts effect: onze zoon schoot in een Spaanse colère bij het voelen van zo'n "nep-borst" en kalmeerde alleen maar met "the real thing". Tot we dit exemplaar, het lelijkste van de apotheek, in zijn mondje stopten.
Gelukkig zien we ons Bentje Beer heel graag :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten