Wij hebben hier twee bijterkes in huis.
De ene kan ik het nog vergeven: hij beseft niet eens dat hij tanden in zijn mondje heeft en is zeer enthousiast als de moederborst in de buurt komt. Pijnlijk, maar meer ook niet. Kan hoogstens leiden tot vervroegde overschakeling naar poedermelk.
De andere, dat is iets anders. Afgelopen dinsdag waren we er een eerste keer getuige van dat Liv een ander kindje beet. En niet zomaar efkes bijten. Neenee, de tandjes stonden stevig gemarkeerd op enkele centimeters van Olivia's tepel.
Gisteren stonden diezelfde tandjes in Maud haar vingertje.
Ik vroeg in de crèche of Liv daar ook al kindjes had gebeten, maar "nee hoor, hier heeft Liv nog nooit iemand gebeten".
Vandaag kwam ze terug en in het heen-en-weer-schriftje stond het volgende bericht: '"Liv heeft vandaag een ander kindje in de vinger gebeten".
En vanavond beet ze haar papa in de hand omdat ze buiten wilde blijven spelen toen het bedtijd was.
Hoe leren we haar het bijten af? HELLEP!!!!
wat soms helpt is ven (niet te hard natuurlijk) terug bijten. (in vingers)
BeantwoordenVerwijderendit lijkt een hele harde aanpak en dat kan ik ook begrijpen.
ik zie in mijn werk (pedagogisch medewerker, kinderopvang)vaak dit 'probleem'vaak doen ouders er vanalles aan van straffen tot negeren en wanneer ze deze aanpak gebruiken is het vaak na 1 keer over.
groetjes,
kimberley
ps. dit is een advies, ik zal nooit je opleggen om iets te doen wat tegen je principes ingaat.
Dag Kimberley!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reactie. Ik heb al heel wat zitten twijfelen: bijten om haar te laten voelen dat het pijn doet en dat het niet mag? Maar dus ook het slechte voorbeeld geven? Misschien is vandaag het probleem wel vanzelf opgelost: Liv werd gebeten door een ander kindje, laten we hopen dat ze niet vergeet hoe dat voelt...
Groetjes